ยางงงง ไม่ไปไหนนนน หัวจายยยฉันยังเป็นอย่างเดิม ( ขอบ่น )

ทำไปเรื่อยๆ คิดไม่ค่อยออก ไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่ไม่รู้จะอัพอะไร แต่เห็นของคนอื่นแล้วชื่นใจแทน ทุกคนเจ๋งมาก ทำกันสุดๆ สู้สุดชีวิต กดคีย์บอร์ดแต่ละทีน้ำตาแทบไหล เพราะไม่รู้พิมพ์อะไร ได้แต่นึกเบื่อตัวเองที่ไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจ สักพักก็เริ่มดีขึ้น ก็เลยคิดว่า เอาว่ะ สู้เว้ย แต่แม้งยากว่ะ จะเริ่มยังไงดีล่ะ การทำงานที่ผลงานออกมาเป็นกลางมากที่สุดนั้นช่างยากเหลือเกิน แต่ก็ทำไปเรื่อย คิดอะไรออกก็ใส่
ซีเควน คำๆนี้จะติดตรึงไปจนชีวิตเราจะหาไม่ สู้เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย